Het effekt van 2 Hz T.E.N.S. op de perifere circulatie bij patienten met M. Raynaud.

Beschreven is een literatuurstudie naar het effect van transcutane zenuwstimulatie (TENS) op de perifere circulatie en een onderzoek naar het effect van 2Hz TENS volgens de methode Kaada op de perifere circulatie bij acht patiënten met een primaire Raynaud.
Uit de literatuurstudie blijkt dat met name onderzoek is verricht en gezocht is naar mogelijke verklarende werkingsmechanismen bij de methode volgens Kaada. Tevens blijkt dat over het algemeen de beschreven onderzoeken een niet gecontroleerde onderzoeksopzet hebben, waarbij de interne validiteit bedreigd wordt door omgevingsvariabelen en placebo effecten. Het beschreven positieve effect bij het gebruik van met name de 2 Hz TENS volgens de methode Kaada dient daarom met enige voorzichtigheid betracht te worden. In de eigen onderzoeksopzet is met name getracht te controleren op placebo effecten. Uit dit onderzoek blijkt dat zowel bij de behandeling volgens de methode van Kaada als bij de placebo behandeling praktisch dezelfde effecten optreden, namelijk een toename van de perifere circulatie gemeten middels huidtemperatuurmeting en een foto-elektrische plethysmografie aan de vier extremiteiten. De gemeten toename van de perifere circulatie komt waarschijnlijk tot stand door het liggen in een ontspannen houding in een klimaatkamer met een aangename temperatuur. Geconcludeerd is dat 2 Hz TENS volgens de methode van Kaada geen effectieve behandelvorm is voor patiënten met een primaire Raynaud. Tevens lijkt het wenselijk het effect van deze methode ook bij een andere patiëntengroep te evalueren middels gecontroleerde onderzoeksopzetten.