Exemplarisch handelingsonderzoek: methodologisch durven denken?

Peter en ik hebben elkaar vooral leren kennen in het gezamenlijk werken aan een opzet voor onderzoeksmethodologie aan de kunstmasters “kunsteducatie” en “muziek”. Daarnaast hebben we een aantal van die masteronderzoeken samen begeleid. We hebben het veel gehad over de mogelijke inhoud van het methodologieonderwijs in die masters. Daarbij speelde twee problemen. Het eerste probleem was de “zwaarte” van dit onderdeel in het curriculum van de kunsteducatie – en muziekmasters. Het tweede probleem was dat het in deze beide masters moest gaan om praktijk(gericht) onderzoek.
De zwaarte van dit onderdeel, een inleiding en het masteronderzoek is - in creditpunten uitgedrukt –, mager, zeker als je het vergelijkt met die van masterstudenten van bijvoorbeeld psychologie of pedagogiek. Hoe kun je daarbinnen de nodige wetenschapstheoretische en methodologische achtergrond bieden. Vooral van de cultuurwetenschappelijke onderzoeksmethodologie in het algemeen en op de terreinen van kunsteducatie en muziek in het bijzonder. Daarnaast moeten de studenten voldoende kennis van mogelijke onderzoeksopzetten en de daarin adequate methoden en technieken verkrijgen. Verder moeten ze in staat zijn een beperkt onderzoekje zelf uit te voeren. En ten slotte zouden ze ook in staat moeten zijn om goede en adequate onderzoeksvoorstellen als opdrachtgever te laten maken, deze van kritiek te voorzien, en kritisch de uitvoering ervan te kunnen monitoren.